Mam

10 augustus 2010  Mijn eerste bezoek aan Parc Imstenrade.

De orangerie ziet er heel gezellig uit! Ik zie verschillende appartementen. Aan de bosrand achter, een rolstoel appartement en nog een van de leegstaande appartementen. Ik maak nog een nieuwe afspraak om te informeren over de zorg mogelijkheden.

Vrijdag 13 augustus,

Ik mag nog eens even kijken wat er ook weer allemaal was en krijg nu ook het appartement te zien waarvoor ik zal kiezen voor mam.

Vandaag 18 augustus nog wat nieuwe foto's gemaakt(met de telefoon)

Morgen, 19 augustus is een eerste hoogtepunt voor mam. Ze gaat dan uit het ziekenhuis voor het eerst naar Parc Imstenrade. Ze zal daar, tot het appartement klaar is, verblijven in een van de logeerkamers. Ze heeft natuurlijk wel wat heimwee naar haar eigen huisje in Spaubeek.

De woonkamer vanaf het raam richting keuken, de groen vloerbekleding is inmiddel verwijderd. Middels dit weblog kan ik haar ook in het ORBIS ziekenhuis laten zien wat ik voor haar gevonden heb.

                                                   

     

17 augustus 2010 Vandaag is er opgemeten voor laminaat op de vloer door het gehele appartement en lamellen voor de ramen. Morgen komt de schilder/behanger om het werk op te nemen. Morgen ook kan ik beschikken over de sleutel.

21 augustus, Spaubeek

Alles moet nog ingepakt worden.

28/29 augustus 2010 Keihard gewerkt dit weekend, met z'n drieën. Sorry, 4'en.

Alle behang van de muren gestript!

Kijk maar!

3 september; grote schoonmaak + laminaat afmaken + lamellen ophangen

4 SEPTEMBER, VANDAAG IS HET GROTE VERHUISDAG.

De verhuisauto wordt in razend tempo leeggedragen

Het grote ordenen kan gaan beginnen!

 HELAAS IS MAM VANMIDDAG GEVALLEN EN HEEFT HAAR RECHTER HEUP GEBROKEN. ZE WORDT DAARAAN GEOPEREERD ZODRA ER EEN OPERATIE KAMER VRIJ IS. ALLEMAAL DUIMEN EN BIDDEN VOOR HAAR DAT DE OPERATIE GOED VERLOOPT.

Na alle foto's en onderzoeken, ik ben met haar meegegaan, (Yvonne en Albert hebben doorgewerkt) ben ik ook weer terug gegaan om verder te werken.

We hebben de logeerkamer gelijk leeggeruimd. Op zich alweer een hele verhuizing zoals je ziet.

Al met al, tegen 7 uur in de avond gaan we dood moe naar huis.

Mam kon vandaag niet geopereerd worden, haar bloed was te dik.

5 september 2010

Eerst rustig ontbeten en niet te vroeg op. Gebeld naar het ziekenhuis, ze was redelijk de nacht doorgekomen. We gaan weer aan het werk.

 Vanmiddag is mam geopereerd. Ze is rond 1 uur naar de OK gegaan en was rond 4 uur weer terug. Ze hadden haar toen nog wel goed onder zeil. Maar evengoed heeft ze de kracht weer gevonden om goed door de operatie heen te komen. Zo half onder zeil is haar ademhaling trouwens veel beter dan wanneer ze wakker is. Ondertussen hebben we met z'n drieën hard verder gewerkt aan de realisatie van haar nieuwe woning.

 

 

 

  Een beetje duister met tegenlicht, maar je begint beeld te krijgen aan het einde van de dag.

 

  

Na al onze inspanning zijn we even bij mam gaan kijken. De chirurg vertelde dat hij de breuk had gefixeerd met een gammanagel. Ze had wel iets slijtage aan de heup maar niet voldoende om haar een heel nieuw gewricht te geven. Dat zou bovendien een veel zwaardere operatie zijn. Volgens de chirurg mag ze wel weer gelijk gaan belasten en gaan ze morgen al proberen om haar even te laten zitten. Helaas hadden de andere patiënten toch wel een behoorlijk onrustige nacht gehad omdat mam behoorlijk veel pijn had en veel last van haar hyperventilatie. ( Dat vertelde een van de andere patiënten me.) Ik zorg voor een extra dekentje.

Maandag 6 september, ik ga naar het ziekenhuis in de ochtend. De arts maakt zich zorgen, maar maakt haar klaar om haar over te plaatsten naar afdeling 11. Haar bloeddruk is veel te laag. Ik laat haar over aan hun zorgen, mam herkent me nog wel en heeft even haar blik op me gericht.
Ik heb weer gezorgd voor een extra dekentje, want ze heeft het steenkoud.
In de middag 14.30 wordt ik weer gebeld. Het gaat nietgoed met mam. Ik zeg al mijn cliënten af en ga naar haar toe. Yvonne en Albert komen ook. Toen ik er was is ze snel afgezakt, ik heb geen contact meer met haar gehad. Rond 3 uur, half 4 is ze overleden.

Gedragen op de vleugels van Gods liefde naar het licht

Portata alla luce sulle ali dell'amore di Dio

Mam werd 7 september opgebaard in het rouwcentrum. Spaubeek was geen optie, want dat hadden we net helemaal leeggehaald en Parc Imstenrade nog geen optie omdat dit vol stond met verhuisdozen. Mijn verjaardag, dus geef ik mij en jou en Yvonne de hangertjes die je samen met mij een aantal maanden geleden hebt uitgezocht. We zitten in een emotionele rollercoaster. We gaan elke avond even naar mam toe. Albert en Yvonne rijden elke dag op en neer omdat Albert nog elke dag bestraald moet worden. We hebben haar, haar eigen kruisje uit haar caravan meegegeven en het gedicht wat ik heb geschreven voor morgen. 10 augustus 's avonds hebben Yvonne en ik samen de kist gesloten. Eerder deze week had Kitty bloemetjes meegebracht en waren bloemen gekomen van de Zeven's.

 

Een prachtig stuk. Dank jullie wel.

11 september, precies 10 jaar na haar komst naar Spaubeek, precies een jaar na de crematie van haar broer Jan.

Omdat je van gedichten hield heb ik volgend gedicht voor je gemaakt.

 Lieve mam

Ik hou van jou en jij van mij,

Ook al waren we, naar elkaar, niet altijd even vrij.

Vaak maakte jij je zorgen,

Waren wij, jouw kinderen, wel geborgen?

De hartjes die wij nu dragen,

Die konden jou wel behagen.

Voor mijn verjaardag deed ik ze om, bij jou en mij.

Ook Yvonne maakt het hartje erg blij.

Voor wat wij deelden, een symbool.

Ik wist niet dat deze betekenis er in school,

Toen wij samen, maanden geleden

Ze achter de computer bestellen deden.

Ik weet, dan pap en jij weer samen zijn

Dit idee is voor ons heel fijn.

Neem je rust en herstel,

Wij redden ons wel.

Vandaag precies 10 jaar geleden

Kwam jij naar Spaubeek, heel tevreden.

Buren zoals nooit tevoren,

Dat kon jou zeker wel bekoren.

Reizen wilde je graag het afgelopen jaar,

Maar voor deze reis was je niet klaar.

De gezondheid wilde al wel niet meer

Maar dit...nee, niet nog een keer.

Een gebroken heup en heel veel pijn

Nee, dit had niet zo moeten zijn.

Je wilde naar je nieuwe woning gaan,

Schilderen, in weer een nieuw bestaan.

Vrijdag stelde jij je enthousiast voor.

Fijn dacht ik, ze gaat door!

Het heeft niet zo mogen zijn,

Maar de kleuren en het zicht,

Van waar je nu bent,

Een heel nieuw licht.

Miriam

Wij willen jullie dank zeggen voor alle wensen, bloemen, kaarten en goede gedachten bij mams laatste reis.

Het idee is geboren om al haar werk in haar eigen huisje ten toon te stellen en zo iedereen die dat wil de gelegenheid te geven iets uit te zoeken van haar werk.

Omdat dit idee nog verder uitgewerkt moet worden verzoeken wij je het weblog van Miriam in de gaten te houden voor nadere details.

Alle prachtige bloemen zijn naar de kerk in Nuth gebracht.

19 september 2010

Toen ik afgelopen donderdag aankwam bij Parc Instenrade, om de nieuwe bewoonster terwille te zijn nog eens het appartement te bekijken, was er een wondertje bij binnenkomst. Een pianist speelde in de orangerie op de vleugels het liedje van Vera Lynn, From the time to say goodbye, het liedje wat me zo raakte tijdens de dienst in het crematorium. Daarna liep het allemaal niet zo soepel. Het laminaat was te licht, de lamellen niet mooi en het behang deugde ook niet. Zonde.....alles moet er nu weer uit. Alle moeite voor niets en de volgende heeft weer een maand extra nodig voor weer nieuw laminaat, gordijnen en behang.

Dit weekend, met hulp van Albert en Yvonne en van Kitty weer heel hard gewerkt aan de volgende verhuizing. Van alle schilderijen en beeldjes zijn foto's gemaakt. Zie de pagina getiteld expositie mam, een deel staat daar al op. Wat een productiviteit!

Ik vind het zwaar, fysiek en emotioneel. Er gaat een heel leven aan je voorbij en deeltje van dat leven worden zo maar afgedankt. Maar we doen wat we kunnen. Nemen dapper afscheid. Ook al is het zo snel al.

Maar ik wil niet nog eens door alle spullen en dingen moeten gaan, na de verhuizing terug naar Spaubeek. Daar staat ook nog genoeg wat nagekeken en opgeruimd moet worden.

Ik hoop dat er zaken zullen zijn die nog een mooi plekje vinden bij een andere liefhebber. Straks ( ik weet nog niet wanneer) is alles live te aanschouwen in Spaubeek.

Een deel van de boeken is naar Yvonne, een deel naar Miriam, een deel naar Kitty en een deel naar de bibliotheek en Parc Imstenrade. Twee dames zijn ze komen uitzoeken.

Een deel van de spullen staat klaar voor de kringloop winkel en er staat al een heleboel klaar voor verhuizing terug naar Spaubeek.

24 september

Morgen gaan alle spullen weer terug naar Spaubeek. Het meeste is ingepakt, maar een deel moet ik nog nakijken. Lukt dat niet dan moet ik het later nog doen in Spaubeek.

25 september 2010

De terug verhuizing is ook gedaan. Maandag wordt begonnen om het laminaat er uit te halen. Ik zal het voorlopig opslaan bij mij in de praktijk. Dus ook daar weer wat schuiven met meubilair.

26 september

Alle drie helemaal moe doen we niet teveel vandaag. Mijn woonkamer staat vol met dozen. Er liggen rails en lamellen. Maar uiteindelijk zal alles zijn plekje wel weer krijgen. Voorlopig ben ik ook blij met de keuze om mijn eethoek om te ruilen met die van mam. De boekenkasten in de slaapkamer vind ik erg donker. Maar wie weet gaat dat beter wanneer er boeken in staan.

Ook Yvonne en Albert hebben de nodige spullen mee naar huis. Dus ook een heleboel op te ruimen.

27 september 2010

Er wordt begonnen om het laminaat weer op te rapen. Dat wordt rustig gedaan zodat het te zijner tijd weer opnieuw gebruikt kan worden. We besluiten om komend weekend maar eens gewoon thuis te blijven en niet weer als gekken aan de gang te gaan. We hebben allemaal rust nodig.